S I N G U L A R I T E I T . N L

Universele wisselwerking

Hoe kan het dat volgens de huidige opvatting binnen de fysica de wisselwerkingen en de daarmee gekoppelde constanten overal in de kosmos gelijk zijn. Wat is de verbondenheid die tot zulk gedrag leidt?

Van de bekende wisselwerkingen zijn er twee slechts op relatief geringe afstand werkzaam. Zowel de zwakke- als sterke wisselwerking zijn alleen binnen een atoom werkzaam.

De elektromagnetische wisselwerking en de gravitatiewisselwerking strekken zich wel over een grotere ruimte.

Hiermee is aangetoond dat de laatste twee van een hogere hiërarchische orde zijn dan de andere twee. De elektromagnetische wisselwerking treedt op tussen energieën met verschillende gedifferentieerde eigenschappen terwijl de gravitatie wisselwerking optreedt ongeacht de eigenschappen van de energie.

Hieruit blijkt dat de gravitatiewisselwerking van de hoogste hiërarchische orde is binnen de wisselwerkingen. Met andere woorden alle drie overige wisselwerkingen herbergen de gravitatiewisselwerking in zich.

Het grootste verschil tussen de verschillende wisselwerkingen is vooral gelegen in het feit dat buiten de gravitatiewisselwerking alle wisselwerkingen gebaseerd zijn op gedifferentieerde eigenschappen van energie. Hierbij is het de paradox van de eigenschappen die de wisselwerking tot gevolg heeft.

Bij de gravitatiewisselwerking is op het eerste gezicht geen paradox aanwezig, immers ongeacht het wel of niet optreden van gedifferentieerde eigenschappen heeft de wisselwerking plaats tussen energie.

Dit is een merkwaardige vaststelling.

Het is dan in dit licht bezien waarschijnlijker dat de gravitatiewisselwerking eveneens door een paradox wordt veroorzaakt. Aangetoond is dat niet gedifferentieerde (zuivere) energie onderling een wisselwerking heeft. In dit licht bezien is het dan ook waarschijnlijk te stellen dat ook dimensie een zuivere vorm kent zonder gedifferentieerde eigenschappen. Deze zuivere vorm van dimensie, dus zonder onderscheid in ruimte en tijd, heeft de naam imergie gekregen.

Het begrip imergie is geïntroduceerd door DHJ Hendriks, theoretisch natuurkundige te Zwaanshoek, in 1997 en houdt de geïntegreerde vorm van dimensie in.

Het is in het kader van dualiteit dan ook beter om te stellen dat de gravitatiewisselwerking is te beschrijven als een wisselwerking tussen zuivere energie en imergie waarbij deze twee de paradox vormen waardoor de wisselwerking ontstaat.

De volgende wisselwerkingen zijn werkzaam tussen vormen van energie IN de imergie:

- Sterke wisselwerking
- Zwakke wisselwerking
- Elektromagnetische wisselwerking

De volgende wisselwerking is werkzaam tussen vormen van energie MET de imergie:

- Gravitatiewisselwerking

Aangezien energie een wisselwerking met de imergie heeft is het van belang om in te zien dat de bovengenoemde drie wisselwerkingen niet op zich zelf bestaan omdat zuivere, dus ongedifferentieerde energie, enkel een gravitatiewisselwerking kent door de interactie met de imergie en de bovenste drie wisselwerkingen voortkomen uit gedifferentieerde vormen van energie. Als er sprake is van een van de drie bovengenoemde wisselwerkingen treedt per definitie eveneens de wisselwerking tussen energie en imergie op.

Zowel ongedifferentieerde- als gedifferentieerde energie kent derhalve een wisselwerking met de imergie.

In een gedifferentieerde kosmos zoals de onze is dan ook de fundamentele wisselwerking die tussen energie en imergie daar de overige wisselwerkingen niet op zichzelf kunnen bestaan.

Unificatie moet dan ook gezocht worden in dit gegeven waarbij de hiërarchische opbouw van de wisselwerkingen onderkend worden. De totale verbondenheid in de kosmos is de wisselwerking tussen energie en dimensie welke twee de fundamentele paradox vormen binnen de fysica in dit universum.

Paul Lewis.